Alle berichten van Alice Rowaan

Oproep : professionals gezocht voor een nieuw holistisch kindcentrum in Zwolle!

Vandaag zag ik op LinkedIn een enthousiast en gedreven bericht van Mirella Storms. Zij is bezig om in Zwolle een nieuw, holistisch kindcentrum op te zetten. Ik ken Mirella goed, wij hebben samen vrijwilligerswerk gedaan voor de vrijeschool en al met al heel wat uurtjes met elkaar doorgebracht. Het was altijd fijn om met Mirella samen te werken, zij heeft hart voor de zaak en zet zich altijd graag in voor het goede doel. En altijd met humor, en een knipoog.

Mirella is vrijeschoolmoeder van drie kinderen, en van beroep kinderfysiotherapeute. Nu wil ze graag een nieuw, holistisch kindcentrum opzetten in Zwolle. Haar oproep raakte me vandaag; Mirella heeft duidelijk oog voor kinderen die het niet gemakkelijk hebben, vaak als “lastig” of “moeilijk” worden gezien en dan niet tot hun recht komen. Ik steun haar initiatief heel graag door het hier met jullie te delen. Wie weet heb jij als professional een mooie bijdrage te leveren aan het nieuwe kindcentrum. Mirella’s oproep:

Voor het opzetten van een holistisch kindcentrum ben ik op zoek naar gelijkgestemden die samen met mij willen meedenken. Geloof jij ook dat ieder kind het recht heeft om gehoord en gezien te worden en gestimuleerd te worden om tot bloei te komen? Ben jij bijvoorbeeld een fysiotherapeut, haptonoom, orthopedagoog, docent of heb je ervaring met ander onderwijs? Dan kom ik graag met je in contact.

Als kind wil je gezien, gehoord en erkend worden en gestimuleerd worden om te groeien. Het raakt mij diep dat kinderen die als lastig worden beschouwd op school vaak niet gezien worden en als een probleem worden ervaren. Wat zit er eigenlijk achter dit lastige gedrag? Laten we samen in verbinding blijven en kijken naar de behoeftes van het kind. Wat als het anders mag en anders kan?

Mijn missie is om kinderen en hun ouders te begeleiden bij het ontdekken van hun potentieel en om te laten zien dat het onderwijssysteem ook anders kan. Een systeem dat voor iedereen passend is, want iedereen verdient het om de beste versie van zichzelf te worden. Gelukkig zijn is namelijk belangrijker dan goede schoolresultaten.

Als jij mijn missie deelt en samen met mij het verschil wilt maken, kom dan graag met mij in contact. Samen kunnen we ervoor zorgen dat elk kind de kans krijgt om te groeien en te bloeien.

Wil je meedoen, of in ieder geval meedenken? Je kunt Mirella bereiken via mirellast8@gmail.com

En iedereen die mee wil doen, wens ik alvast heel veel plezier!

Het atelier van Flora: boekrecensie

Wie vindt het niet leuk: knutselen met spulletjes die je buiten kunt vinden? Ik in ieder geval wel! Een dennenboom maken van een dennenappel, een steen beschilderen, een bijtje knutselen van wat gele en zwarte wol die je wikkelt om een elzenprop. Bekende werkjes, en…altijd leuk!

Ben je net zo’n knutselaar als ik, dan zul je vast ook heel blij zijn met dit net verschenen boek: Het atelier van Flora, van Kristina Digman. Flora is een meisje met een onstuitbare drang om leuke, mooie, grappige dingen te maken van allerlei dingen die ze buiten bij elkaar zoekt, dat is vanaf bladzijde één duidelijk. Of nee……vanaf het omslag al! Dit boek doet wat de voorkant je al belooft, en meer nog, veel, veel meer.

Flora’s atelier

Flora, het meisje van de omslag, is duidelijk al vaak aan het knutselen geslagen. Alle mooie, lieve, grappige dingetjes die ze heeft gemaakt, heeft ze bewaard. In haar atelier. Het boek is precies dat: het atelier van Flora. Bladzij na bladzij laat ze je zien wat ze allemaal heeft bedacht. Gelukkig kan Flora ook goed ordenen. Ze heeft haar boek verdeeld in een aantal overzichtelijke hoofdstukken. Eén voor één noemt ze de basis voor haar werkstukjes op. Je vindt bijvoorbeeld de es en de esdoorn, kastanjes en eikels natuurlijk, stenen en schelpen.

Creatief? Mateloos!

Op elke bladzij vind je niet één, maar heel veel voorbeelden van de knutselwerkjes. Dat is erg goed bedacht, vind ik. Als je maar één uiltje ziet, gemaakt van een lariksappel, of maar één bladvogel, of -visje, dan zou je al gauw kunnen denken dat het er zo uit moet gaan zien, en niet heel anders. Maar Flora laat je minstens drie uiltjes, visjes, vogeltjes zien. En soms heel wat meer. Allemaal heel verschillend. Dat nodigt je meteen uit om je eigen diertje te maken en het er als het ware naast te leggen. En omdat het allemaal zo mooi is, word je ook nieuwsgierig naar de manier waarop Flora het heeft aangepakt.

Uitleg

Hier en daar vertelt Flora even iets meer over de materialen die ze heeft gevonden, hoe ze eruit (kunnen) zien, wanneer je ze kunt vinden en wat het handigst is om te doen. Heel praktisch. Bij elk voorbeeld staat kort en bondig uitgelegd wat je ervoor nodig hebt en hoe het gemaakt is. De tekst richt zich duidelijk op kinderen en is dus helder. Kinderen vanaf een jaar of acht kunnen zeker zelf uit de voeten met dit boek, en ze vinden het minstens hun hele basisschoolperiode leuk. Jongere kinderen hebben wel wat hulp nodig, en je zult even moeten kijken welke werkjes geschikt zijn. Sommige zijn bijvoorbeeld behoorlijk gedetailleerd, daar zullen veel kleuters nog niet aan toe zijn. Tip: gaan je kinderen aan de slag? Maak dan eerst een kopietje van de betreffende bladzijde. Het boek is te mooi om vies te worden van verf, water of modder.

Schoonheid en liefde

Je merkt het, mijn enthousiasme springt van deze pagina af. En niet voor niets! Natuurlijk spreken de voorbeelden me aan, en ben ik blij met alle originele ideeën die ik heb opgedaan. Maar hoe leuk, inspirerend of nuttig ook, dit is niet wat mijn gevoel over Het atelier van Flora bepaalt. Als ik het boek zie liggen, dan ontspan ik al en begin ik me gelukkig te voelen. Het zijn de tekeningen die het ‘m doen. Flora zelf, maar ook al haar werkjes, zijn overduidelijk met liefde getekend. Kristina Digman houdt echt van de aarde en van de natuur, en geeft die genegenheid weer terug in de vorm van dit vrolijke boek.

Maar nu moeten jullie me verder excuseren hoor. Ik kan niet wachten om het park hier achter mijn woonerf in te hollen en spulletjes te gaan verzamelen!

Het atelier van Flora
Kristina Digman

2019, Hoogland & Van Klaveren

EAN: 978 90 8967 309 1
Prijs: € 14,95

Koning Winter

Koning Winter, wie is hij eigenlijk en waar komt hij vandaan?  Daar kwam ik achter toen ik mij  een paar jaar geleden rond 6 januari afvroeg: wat doe ik met mijn seizoenstafel nu alle figuren die bij kerst horen, weer ingepakt zijn? Voor lentefiguren is het immers nog veel te vroeg.

Het antwoord op die vraag bleek te zijn: Geef een mooie plek aan Koning Winter. 

Vilten Koning Winter

Olles Skitocht

Koning Winter is gemakkelijk te vinden in één van de prachtige prentenboeken van Elsa Beskow: Olles Skitocht. In dit boekje lezen we hoe de avontuurlijke kleine Olle er in de winter op zijn ski’s op uittrekt en in het besneeuwde bos kennismaakt met Oom Rijp en Vrouwtje Dooi. Vrouwtje Dooi wordt door Oom Rijp vakkundig weggejaagd- de winter duurt nog lang en sneeuw en ijs mogen nog niet verdwijnen-, waarna Olle het kasteel van Koning Winter bereikt en er mag binnengaan. Koning Winter blijkt een grote, streng uitziende figuur te zijn met een lange witte baard. Hij draagt een witte mantel en een donker gewaad. Ondanks zijn imponerende uiterlijk is Koning Winter erg aardig voor Olle. Het jongetje krijgt complimenten en mag rondkijken in het slot. En als hij later weer thuis is, laat Koning Winter de winter nog heel erg lang duren, zodat Olle goed gebruik kan maken van zijn ski’s en zijn nieuwe schaatsen. Gelukkig wordt Vrouwtje Dooi aan het einde van dit lieve verhaaltje in ere hersteld: Olle komt erachter dat zij het is die de komst van de Lentefee mogelijk maakt.

Koning Winter in Rusland

Bij ons in Nederland komen we Koning Winter buiten dit verhaaltje om niet zoveel tegen. Hooguit gebruiken we zijn naam als aanduiding voor de wintertijd: “Koning Winter zorgde voor een lange avondspits vandaag”, kunnen we zeggen. Of: “Koning Winter kwam onverwacht nog eens terug.” In de slavische landen, bijvoorbeeld in Rusland, is dit wel anders. Daar kent men Koning Winter heel goed. Andere namen zijn: Vadertje Winter of Vadertje Vorst. Grootvadertje tegen hem zeggen mag ook.  De Russische Koning Winter draagt een magische staf waarmee hij alles wat hij aanraakt, kan bevriezen. Hij woont  ver van de bewoonde wereld in de taiga, en is erg met de natuur verbonden. Deze vrijgevige figuur heeft een kleindochtertje dat Snegoerotsjka (Sneeuwvlokje) heet. Samen brengen opa en kleindochter op 31 december cadeautjes rond, net als onze Sint-Nicolaas dat doet op 5 december en de Kerstman met Kerst. Ze reizen in een trojka rond en deze Russische slee wordt getrokken door drie schimmels, of door rendieren. 

Hoe ziet Koning Winter eruit?

De Koning Winter zoals je die veel tegenkomt op de seizoenstafel, is meestal gekleed in wit met lichtblauw. En hij heeft, vanzelfsprekend, een lange witte baard. Uiteraard is een Koning Winter voor de seizoenstafel vaak van vilt gemaakt. Een erg mooie heb ik  gezien bij Wolwezens van Natalie Emmens. Hij staat op het plaatje boven aan dit blog. Het is leuk om een ondergrond te kiezen die lijkt op sneeuw, en daar dan een paar spelende kinderen met een slee op te zetten. Maar je kunt natuurlijk ook kiezen voor Vrouwtje Dooi (daar geven onze winters wel aanleiding toe…) en/of voor dennenboompjes, of kristallen. 

Mijn eigen Koning Winter

Zelf heb ik inmiddels winterfiguurtjes van aardewerk; een kerstman in een witte mantel en een poppenhuisfiguurtje die ik  allebei een poos geleden van mijn moeder heb gekregen en die ik zie als Grootvadertje Vorst en zijn kleindochtertje Sneeuwvlokje. Of eigenlijk heeft mijn Sneeuwvlokje ook nog een tweelingzusje- dat vind ik gezellig. Toen ik vorig jaar een klein, precies bijpassend arresleetje vond bij de kringloop, was mijn setje compleet en mijn inspiratie geprikkeld: dat arresleetje moet natuurlijk wèl met volksmotiefjes beschilderd worden!  En zou er eigenlijk nog een rendier bij moeten? Of niet? Zo blijf ik bezig met bedenken en uitproberen, en ik hoop: jullie ook!

Wolwezens

Figuren van wol,  wat zijn ze mooi. Zelf ben ik helaas te allergisch voor wol om dit mooie materiaal te kunnen gebruiken, daarom werk ik vooral met hout, stof en papier. Maar soms maakt een wollen figuurtje een opstelling echt áf.  Zoals laatst, toen ik een ezeltje nodig had voor mijn kerstgroep. Gelukkig ken ik iemand waar ik terecht kan als ik zo’n figuurtje nodig heb. Zij heet Natalie Emmens en ze is van oorsprong docent beeldende kunst en vormgever. Natalie is ook een vrijeschoolmoeder van twee jonge kinderen. En bovendien heeft Natalie het bedrijf Wolwezens opgezet. Ze maakt de prachtigste figuren van wol; bij haar heb ik het leukste en liefste ezeltje gekocht dat ik me kan voorstellen.

Natuurwezens

In één van haar podcasts vertelt Natalie over de verdieping die ze heeft ervaren bij het werken met wol. Op een bepaald moment las ze het boek Natuurwezens, dat de visie van Rudolf Steiner weergeeft over vuurwezens, elfen, nimfen en gnomen. Deze natuurwezens werken in een laag die niet zonder meer zichtbaar is voor de mens. Zij zijn het, die het leven mogelijk maken, en dat planten en dieren voeding opnemen, zonlicht, regen. En ook, dat ze kunnen groeien, en beschermd worden.

Scheppen vanuit warmte en levendigheid

Door deze zienswijze ervaar je een groot respect voor de natuur, vindt Natalie. Ze is zich gaan realiseren, dat de wol waar ze mee werkt, veel en veel meer is dan een “natuurlijk materiaal” alleen. Wol is altijd warm, altijd behaaglijk aan je handen. Wol heeft eerder ook al een schaap warmte gegeven, veiligheid, bescherming. Haast als een cocon. Wanneer je wol draagt of op je huid voelt als je ermee werkt, ervaar je zelf die warmte ook. Je voelt je er prettig door, veilig, beschermd. Je kunt echt voelen dat wol een levend product is. Uit het idee dat de natuurwezens Natalies wol hebben laten ontstaan en groeien, is  uiteindelijk de naam “Wolwezens” geboren.

Wolwezens

Ik vind het heel mooi dat Natalie de uitdaging is aangegaan om Wolwezens op te richten.  Zeker ook omdat ze dat vanuit verdieping doet. Het is inspirerend en grappig om te zien, hoe ze haar eigen interpretatie geeft aan de figuren die ze maakt. Haar Koning Winter heeft bijvoorbeeld een woeste bos haar die lijkt op dreads. Maar als je die haardos ziet, duurt het niet lang voordat je denkt aan ijspegels, of aan ijshaar, en dat is precies hoe Natalie het bedoeld heeft. Wil je meer zien van Wolwezens? Kijk dan op Instagram, daar zijn nog veel meer foto’s te vinden. Maar wees gewaarschuwd. Natalies Wolwezens zijn onweerstaanbaar!

De reis van Jozef en Maria

Het verhaal van het kerstkindje dat geboren werd in een stal, omdat er in de herberg geen plaats meer was, kennen we allemaal. Ook weten we wel dat Jozef en Maria op reis waren vanwege een volkstelling. Maar wist je ook dat er een hele leuke manier is om hun reis thuis uit te beelden, samen met kinderen? Vandaag vertel ik jullie er meer over.

Maria en Jozef bij de herberg

Lees verder De reis van Jozef en Maria

Over echtheid: spelen en speelgoed

In mijn serie over de zintuigen maak ik vandaag met jullie een uitstapje. We gaan het hebben over echtheid, van speelgoed en spel in het bijzonder. Want of je het nu hebt over speelgoed van natuurlijke materialen, kleding van natuurzuivere stoffen, of over voedsel dat je levenskrachten opbouwt, echtheid is een belangrijk concept in de antroposofie. Lees vandaag waarom speelgoed van natuurlijke materialen belangrijk is voor de ontwikkeling van de zintuigen:

Collage met 4 stukken speelgoed van natuurlijke materialen bij blog "over echtheid".

Allereerst: wees zelf echt!

Het allerbelangrijkste wat je kunt doen om een gezonde ontwikkeling van je kindje mogelijk te maken is: zorg voor echt contact. Gelukkig is dit ook meteen het leukste en fijnste wat je kunt doen. Neem je kindje van begin af aan bij je zo vaak het kan, maak oogcontact, praat met je kindje en luister ook goed; ook een baby is al graag de gesprekspartner van mama en papa. En als een kleintje groter wordt, is dit soort actieve, bewuste verbinding met jou van het grootste belang. Je geeft daarmee erkenning en geborgenheid, en van daaruit voelt je kindje zich veilig genoeg om de wereld te gaan verkennen. Als je dan begint met (vooral) speelgoed van natuurlijke materialen te geven, zet je deze ontwikkeling voort op de meest logische manier.

Stem af op je kind

Doe dus moeite om je af te stemmen op je kind. Mijn grootste tip: kies niet op voorhand allerlei doelen of resultaten, maar kijk en luister goed waar je kind van geniet. Een praktisch voorbeeld: als ik met mijn kleindochtertje het park in ga, is de verleiding groot om naar de speeltuin te willen gaan en daarna een rondje om de vijver te lopen. Maar al bij het allereerste heuveltje in het pad wil zij graag naar boven en dan zo hard mogelijk naar beneden rennen, mijn armen in. Niet één keer, maar wel tien keer. Of twintig.

Ik had niet meteen door hoe belangrijk dat is- ik had immers mijn wandelrondje in mijn hoofd en dat wilde ik gaan lopen. Maar nu ik me bewust ben van haar behoefte aan beweging en wisselwerking, vind ik het heerlijk om mee te doen. En zo doe ik het ook met speelgoed. We zijn immers beslist niet verplicht om van blokken een toren te bouwen, of om een pop elke keer netjes aan- en weer helemaal uit te kleden. Juist tijdens vrij spel kun je zo creatief zijn als je maar wilt, en: je gebruikt vanzelf al je zintuigen. Zéker als je speelgoed hebt gekozen van natuurlijke materialen, want dat nodigt daar helemaal toe uit.

Plastic of hout, eenvoudig of gedetailleerd

Als je plastic speelgoed vergelijkt met speelgoed van hout of textiel, dan zie je dit:

Natuurlijke materialen geven veel verschillende ervaringen aan de tastzin. Plastic voelt -los van de vorm- steeds gelijk, of je nu een pop vasthoudt, een auto, of blokken. Maar hout kan steeds weer anders zijn, met bast of zonder, glad of oneffen, droog of soepel, met of zonder nerf.  Iets vergelijkbaars geldt voor poppen;  zonnekindpoppen zijn een rijkdom voor je tastzin. Beide soorten speelgoed zijn veel “levender” dan plastic. Dat nodigt er ook toe uit om er respectvoller mee om te gaan.

Daarbij komt dat plastic, met zijn lichte gewicht, de zintuigen een beetje voor de mal houdt. Een robuuste houten auto is zwaar, dat “klopt” voor je gevoel. Een plastic auto daarentegen weegt nooit veel.

Mooi is ook, dat spelen met natuurlijke materialen je fantasie stimuleert. Je kunt zeggen: hoe eenvoudiger het speelgoed, hoe groter het effect op de verbeeldingskracht. Iedereen die graag creatief bezig is, weet dit zelf ook. Leg de tafel vol met blaadjes, eikeltjes, draadjes en lapjes, en je kunt bijna niet meer stoppen met mooie dingen maken, zóveel nieuwe ideeën krijg je vanzelf!  Met je hele wezen doe je mee. Voor eenvoudig speelgoed geldt precies hetzelfde.

Hoe help ik mijn kindje om de gehoorzin te ontwikkelen?

Goed kunnen horen leidt naar goed kunnen luisteren, en dat is heel belangrijk willen we goed met elkaar om kunnen gaan. Meestal is het een hele toer om je kindje goed te leren luisteren naar anderen, dat weten alle opvoeders. Hoe zorg je nu dat je kindje een sociaal mens wordt, door het te helpen de gehoorzin, het eerste van de geestgerichte zintuigen, te ontwikkelen? Een aantal tips op een rijtje.

Lees verder Hoe help ik mijn kindje om de gehoorzin te ontwikkelen?

De ontwikkeling van de geestgerichte zintuigen bij jonge kinderen

De geestgerichte zintuigen: wat zijn dat, en hoe help je je kindje om ze goed te ontwikkelen?

Rudolf Steiner onderscheidde twaalf zintuigen, in drie groepen van vier.  Leerkrachten op de vrijeschool letten erop hoe de ontwikkeling van de zintuigen verloopt bij jouw kindje. Bij jonge kinderen zijn de lichaamsgerichte zintuigen het belangrijkst; zij zijn nog maar net op aarde en druk bezig om hun lijfje te leren kennen en gebruiken. We gaven al veel tips om daarbij te helpen. Ook de omgevingsgerichte zintuigen kwamen uitgebreid aan bod.

baby met muziekinstrumenten illustratie geestgerichte zintuigen

Lees verder De ontwikkeling van de geestgerichte zintuigen bij jonge kinderen

Kerstmis

Kerstmis……één van de belangrijkste, meest gevierde feesten van het hele jaar. Natuurlijk draait het niet alleen om de mooie boom of de voorpret van het maken, kopen en van het ontvangen van de cadeautjes. Of om het lekkere eten. Kerst, dat is toch vooral het feest van samenzijn. En van de geboorte van Christus, natuurlijk.

Lees verder Kerstmis

Hoe help ik mijn kindje om de reukzin te ontwikkelen?

Ruiken: we doen het (bijna) allemaal. Het is onontkoombaar om je neus te gebruiken, en als je je reuk goed ontwikkelt, dan helpt je dat uiteindelijk om goede inschattingen te maken waar het gaat om goed of slecht. Maar kun je de reukzin eigenlijk actief helpen ontwikkelen bij je kindje? En hoe doe je dat?

Meisje ruikend aan narcis, illustratie reukzin

Lees verder Hoe help ik mijn kindje om de reukzin te ontwikkelen?