Vandaag wil ik je vertellen hoe ik geïnteresseerd raakte in de antroposofie. Ik wil benadrukken dat wat ik hier schrijf, en dat geldt voor al mijn posts, een uiting is van mijn persoonlijke beleving en interpretatie van de antroposofie. Sowieso is “de antroposofie” eigenlijk een term die niet correct is, net zoals er eigenlijk ook niet gesproken kan worden over “het christendom” of “de islam”. Ik gebruik de benaming vooral omdat mijn stukken daardoor gemakkelijker te lezen zijn.

Antroposofie en religie

Net als alle levensovertuigingen en geloven heeft de antroposofie vele kanten. Zo bestaat er een zeer spirituele kant, een nuchtere aardse kant en ook een meer christelijke kant. Ik voel me niet aangetrokken tot het christendom, maar wel tot een mooie mix van een spirituele maar toch aardse beleving van de wereld om ons heen. Antroposofie was een begrip dat ik wel kende van jongs af aan, en al wist ik lange tijd niet wat het precies inhield, voor mijn gevoel wist ik dat wel. Als jong kind had ik het besef dat alles om me heen, alle bloemen, planten, dieren, mensen, stenen, wolken.. bezield waren. Net als ik. Dat alles in verbinding stond met elkaar en dat de wereld een grote wisselwerking en smeltkroes is van emotie, geluid, gehoor, taal, zien, tastzin. Maar dat er ook werelden zijn, of een wereld is, naast de onze. Ik geloof niet dat de dood het einde is, net zomin dat ik geloof dat de geboorte het begin is. Het zijn slechts toegangsrituelen, overgangen, een nieuwe fase met andere eigenschappen. Over geboorte en dood zal ik in de toekomst meer schrijven. Nu gaan we verder met mijn beleving van antroposofie.

Spirituele zoektocht

Mijn spirituele zoektocht begon vanaf mijn vroegste kindertijd, met een omslag in groep 8 van de basisschool. Ik ging naar een christelijke basisschool, en er woedde al een tijdje een discussie in de klas over de evolutietheorie van Darwin versus de Bijbel. Ik wist het niet zo goed, maar neigde meer naar de evolutietheorie. Het scheppingsverhaal was voor mij meer een heel oude, poëtische mythe dan de absolute waarheid. Maar in mijn klas zaten veel kinderen van diepgelovige christenen, en dus laaide de discussie hoog op.

De kip en het ei

Op een dag vroeg de meester van groep 8 klassikaal wat er eerder was, de kip of het ei? Op dat moment las ik het boek De Wereld van Sofie van Jostein Gaarder, waar deze bekende filosofische stelling ook in voorkwam. Gaarder gaat in De Wereld van Sofie niet van de filosofie van een filosoof uit, maar wil de lezer uitnodigen zelf na te denken en te gaan filosoferen. Ik vond (en vind) het een geweldig boek, en antwoordde meteen: “Het ei!”. Het gezicht van de meester verstrakte, en hij zei: “Nee, de kip was er als eerste, want in de Bijbel staat dat God eerst de dieren schiep”. BAM! Alle ruimte voor mijn opvatting was ineens verdwenen. Op dat moment vond er een soort oerknal plaats in mijn hele wezen en wilde ik niks meer met het christendom te maken hebben. Gelukkig duurde het schooljaar toen niet zo lang meer…

Rebellie

Toen, op de middelbare school, volgde er een periode van rebellie. Ik verfde mijn haar roze, paars en blauw, en ik knipte het kort. Ik verdiepte me in allerlei occulte stromingen en personen uit de geschiedenis. Filosofen, humanisten, astrologen, kabbalisten, heksen. Mythen en sagen las ik opnieuw. Ik denk dat ik, zoals velen, op zoek was naar zingeving en naar een identiteit. Voor de werkstukken die ik schreef voor het vak godsdienst kreeg ik uitsluitend achten en negens, ik verdiepte me een periode in het Boeddhisme en het begrip karma, maar kon me niet vinden in het idee om de emotie woede uit te schakelen.

En toen verscheen…………..Rudolf Steiner

Je raadt het al, tijdens mijn zoektocht stuitte ik ook op Rudolf Steiner, via de weg van mysteriescholen. Ik las een tijdje over hem en de antroposofie, maar ik denk dat hij op dat moment iets te verlicht was voor me. Daar was ik toen nog niet aan toe, ik had ook een stukje duisternis nodig. Geef de puberhormonen de schuld. Toen ik net volwassen was vond ik herkenning en verwantschap in verscheidene natuurreligies, oude tradities en rituelen, en in de geneeswijze van reiki.

Reiki-inwijding

Op mijn achttiende werd ik door een collega van de boekwinkel waar ik werkte ingewijd in de eerste graad, een ervaring die ik nooit zal vergeten. Tijdens de inwijding bestond de tijd niet, en voelde ik dat ik verbonden was met alles om me heen, het was alsof ik een klein takje was aan een grote levensboom. Ik voelde krachtige, golvende energie, als een zee waar we allemaal op drijven. Op dat moment bestond er geen goed en geen kwaad, slechts liefde en verbondenheid.

De jaren daarna stonden spiritueel en aards gezien in het teken van verwerkingsprocessen afgewisseld met verdieping van mijn spirituele beleving.

Kennismaking met de Vrije School

Mijn stiefdochter gaat naar klas 1 van de Vrije School in onze woonplaats. En ik kan je vertellen dat er iets magisch met mij gebeurde toen ik met mijn vriend naar de Open Dag ging vlak voordat ze naar de kleuterklas zou gaan. Wat ik te weten kwam: op de Vrije School mogen kinderen zich laten zien en ontwikkelen zoals ze zijn. En dat is nou precies wat volgens mij op alles en iedereen van toepassing zou moeten zijn in de samenleving. Je blijft namelijk altijd het oorspronkelijke kind dat je was… iets wat ik pas echt voor het eerst besef sinds ik zelf moeder ben.

Wees bewust, leef bewust

Bewust met elkaar omgaan, bewust zijn in communicatie, opvoeding, leefstijl. Allemaal punten waar Steiner over geschreven heeft, en met hem andere antroposofen. Deze punten (en nog meer) worden toegepast binnen de Vrije School. De seizoenen (de bezieling van de wereld) worden uitgebeeld met figuurtjes van natuurlijke materialen op een speciaal plekje, de seizoenstafel, zodat dit idee toegankelijk is voor de jongste mensen. De kinderen bereiden samen het eten en eten samen in stilte. Wie iets wil vertellen mag op een kruk gaan zitten en klassikaal zijn verhaal doen.

Via de Vrije School vond ik Steiner en de antroposofie opnieuw, maar toen dus pas echt. Ik haal inspiratie uit de denkbeelden van de antroposofie, en sommige dingen pas ik toe in mijn leven. In de antroposofie vind ik rustige en positieve energie. Het voelt als een fijne plek om te verblijven.

Voel jij je ook met antroposofie verbonden? Vertel me erover in de reacties!